Stopień trudności:
łatwy
Długość:
5,8 km
Długość:
2:30 h
Ilość metrów przewyższena do góry:
250 m
Ten etap prowadzi Venediger Höhenweg i zachwyca rozległymi panoramami. Dziś podążamy wzdłuż wysokogórskiego szlaku, nie zdobywając szczytów, ale stale w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Eselrücken, charakterystyczny grzbiet, którym docieramy do przytulnego schroniska Bonn-Matreier Hütte, przypomina orle gniazdo — majestatycznie osadzone w sercu grupy Venediger.
Umiarkowanie trudny etap po czerwonych górskich szlakach. Wymagana dobra kondycja fizyczna, pewność kroku oraz brak lęku wysokości. Trasa prowadzi przez umiarkowanie eksponowane grzbiety skalne, miejscami zabezpieczone stalowymi linami i kamiennymi stopniami. Skupienie i ostrożność są niezbędne na bardziej wymagających odcinkach wspinaczkowych..
Opis trasy: Ze schroniska Eisseehütte schodzimy krótki odcinek do oznaczeń Venediger Höhenweg, który prowadzi wzdłuż lewego, wschodniego zbocza doliny Timmeltal. Przejście przez południowo-zachodni grzbiet Hexenkopf jest łatwe, a następnie trasa przecina skalistą grań Hoher Eichham od zachodu. Początkowo łagodne i niemal płaskie podejście staje się coraz bardziej strome w rejonie zachodniej ostrogi Wunwand. Tu ścieżka zbliża się do ściany, kamienne stopnie ułatwiają przejście, a jeden odcinek jest zabezpieczony stalową liną.
Kolejne zakosy wiodą przez łąki na południowo-zachodni grzbiet Wunwand. W tym miejscu można odbić do Wallhornalm w dolinie Timmeltal, jednak wysokogórski szlak prowadzi dalej przez południowe zbocza Wunwand aż do południowego grzbietu Wunspitze. Tam, po około półgodzinnej wspinaczce, docieramy do skalnej niszy. Nieco wyżej znajduje się rozwidlenie: w lewo do Obere Wunalm, w prawo do Untere Wunalm.
Szlak Venediger Höhenweg kontynuuje bieg wysoko nad doliną Virgental, częściowo pod starymi osuwiskami skalnymi, aż dociera na grzbiet Eselrücken – naturalny dostęp do doliny Große Niltal. Stąd 15 ciasnych zakosów prowadzi w dół przez wąski trawiasty wąwóz na piaszczyste zbocze. Dalej kilka kroków ponad wąskim odpływem z lodowca Nilkees. Nasz dzisiejszy cel – schronisko Bonn-Matreier Hütte – jest już wyraźnie widoczne. Dojście do okazałego, gontem krytego budynku wiedzie dobrą ścieżką i kamiennymi stopniami wykutymi w skale. Na miejscu czekają nas wyjątkowe widoki i znakomita kuchnia.
